(conatus...quantum in se est...peşinde)


Anlatmaya çalışmaktansa 'gördüğünü söylemek' daha "iyi" gelecek
gibi; nasıl gördüğünü kendini...
sıkılmadan, utanmadan... ve de ezilmeden.

Kendine bulaşmanın ne menem bir yokluk/yoksunluk
verdiğini,
Diline, zihnine pelesenk ettiğin tüm hisleri nasıl da yerlerinden
ettiğini,
Gör(e)meyince, "işte, tam!" diyemeyip 'bir sonrakini' bekleyen
saflığının bıraktığı memnuniyetsizliğin aslında egonun ta 'anası'
olduğunu...
not düşerek bir kenara.

Sadece biraz daha cesaret, biraz daha gayret ederek dürüst olmaya...


(fluctuatio animi...içinde)